Gedetineerde partner

  • Wendy

    Hoi dames,

    Ook ik ben helaas sinds een maand de vrouw van een gedetineerde. Mijn man zit nu een maand in het huis van bewaring in Frankrijk. Ik weet helemaal niks, niet wat er gebeurd is en waarvoor hij gearresteerd is. De taalbarrière is een groot probleem, zij spreken totaal geen Engels en ik geen Frans. Ik heb het gevoel in een hel terecht te zijn gekomen. We worden gek van onzekerheid.

    Begrip vind ik buiten mijn familie om ook weinig, vooral vooroordelen.

    Ik wil iedereen hier vooral heel veel sterkte wensen.

    Liefs,

    een lotgenoot

  • Aleksa

    Wendy

    Hoi dames,

    Ook ik ben helaas sinds een maand de vrouw van een gedetineerde. Mijn man zit nu een maand in het huis van bewaring in Frankrijk. Ik weet helemaal niks, niet wat er gebeurd is en waarvoor hij gearresteerd is. De taalbarrière is een groot probleem, zij spreken totaal geen Engels en ik geen Frans. Ik heb het gevoel in een hel terecht te zijn gekomen. We worden gek van onzekerheid.

    Begrip vind ik buiten mijn familie om ook weinig, vooral vooroordelen.

    Ik wil iedereen hier vooral heel veel sterkte wensen.

    Liefs,

    een lotgenoot

    Hoi Wendy,

    De nederlandse ambassade Kan je hierbij helpen. Zij kunnen voor je vertalen. Daar heb Je recht op. Mijn man is een Jaar geleden opgepakt In Italie en na 8maanden uitgeleverd aan Spanje waar hij nog steeds zit te wachten. Geen idee wanneer hij voor moet Komen. Het is een eindeloos wachten. Hopeloos word je ervan. Laat me weten als ik iets voor je kan doen. E mag me emailen. Ik weet alles can de taalbarrieres. Ik heb me suf vertaalt. Ik Kan je helpen. Je moet zsm contact opnemen met de nederlandse ambassade in frankrijk want hij heeft geld nodig Om bijvoorbeeld een tlf kaart te kunnen kopen en je the bellen maar meestal mag dit niet voordat jij je contract naar de gevangenis hebt gestuurt. Zij kunnen je ook verwijzen naar een Engels sprekende advocaat. Ze kunnen heel veel voor je doen.

    Veel sterkte meid!!!

    Aleksa

    Post was bewerkt op 27-11-2020 16:28 door Aleksa

  • Aleksa

    Hallo lieve meiden,

    We zitten echt allemaal met dezelfde gevoelens van onrust hopeloosheid diep verdriet onzekerheid eenzaamheid. Wat Zou het goed zijn Als we dicht bij elkaar zouden wonen Om elkaar zo te Helpen en te steunen. Mijn man zit Al een Jaar in het buitenland.eerst italie en daarna overgebracht naar Spanje, Alicante, villena. De Taalbarrieres,het op en af reizen , mag hem maar een keer paar maand bezoeken, drie uur. En hem Dan Moeten achterlaten. Hartverscheurend.En Dan hebben we de Coronaregels nog erbij. Kortom,helemaal klote. Kapot ga je van binnen. Diep verdriet. Alleen. Wie contact wilt Om elkaar te steunen reageer Dan aub.ik woon in de buurt van Maastricht.

    Heel veel steun voor ons allemaal ,vooral nu de feestdagen eraan Komen.

    Xoxo, aleksa

  • Lien

    Hoi allemaal. Ik heb sinds 1 jaar een nieuwe vriend. Na een huwelijk van 20 jaar kwam ik iemand tegen die wel echt door het vuur ging voor mij. Ik wist dat hij ooit al had gezeten Portugal en was nu zijn leven weer aan het opbouwen. Dus heb gezegd wat geweest is geweest en iedereen moet een 2e kans hebben. Dus ben er voor gegaan. Tot hij 7 weken geleden vertelde dat hij zijn straf toch nog moet uitzitten in Nederland. Iets waar hij en zijn familie erg van schrokken omdat het klaar zou zijn hadden ze in Portugal gezegd. Maar helaas is hij 7 december zich moeten gaan melden en zal hij 2 jaar en 4 maanden nog moeten uitzitten. Maandag ga ik hen bezoeken en zal hem steunen maar ik hoop maar dat het me lukt.

    Vind het dood eng om te zien en ben ook heel blij om hem te zien.

    Als ik jullie verhalen lees. Weet ik dat ik niet de enige ben

    Sterkte allemaal

  • Maria

    Aleksa

    Hallo lieve meiden,

    We zitten echt allemaal met dezelfde gevoelens van onrust hopeloosheid diep verdriet onzekerheid eenzaamheid. Wat Zou het goed zijn Als we dicht bij elkaar zouden wonen Om elkaar zo te Helpen en te steunen. Mijn man zit Al een Jaar in het buitenland.eerst italie en daarna overgebracht naar Spanje, Alicante, villena. De Taalbarrieres,het op en af reizen , mag hem maar een keer paar maand bezoeken, drie uur. En hem Dan Moeten achterlaten. Hartverscheurend.En Dan hebben we de Coronaregels nog erbij. Kortom,helemaal klote. Kapot ga je van binnen. Diep verdriet. Alleen. Wie contact wilt Om elkaar te steunen reageer Dan aub.ik woon in de buurt van Maastricht.

    Heel veel steun voor ons allemaal ,vooral nu de feestdagen eraan Komen.

    Xoxo, aleksa

    hoi aleksa,

    ik zit in een soortgelijke situatie als jou. Zou ik in contact met je mogen komen?

    xx

  • Lien

    Hallo Dames, wat een walgelijk moment om je vriend zo in de gevangenis te zien. Maar was ook blij dat ik was geweest. We waren allebei op van de zenuwen.

    Ik vraag me alleen af wanneer iemand in aanmerking komt voor eventuele enkelband. Want ik ben aan het bellen gegaan met zijn advocaat maar die bellen niet hard terug. Ik kom net kijken in dit wereldje en hoop echt dat het eenmalig is. Ik snap jullie machteloosheid en verdriet. Echt zo onzekere tijd.

    Dus sterkte aan jullie allemaal.

  • Sharona

    Hallo,

    ik hoop op contact met iemand.. Mijn man is afgelopen vrijdag gearresteerd ik ben net 8 dagen geleden bevallen. ik ga door een hel. Mijn man had een straf openstaan vanuit Duitsland dus is nu voorlopig weg. Ik eet en slaap niet. Dit is het meest vreselijke wat ik ooit heb meegemaakt. 

    Iemand die nu nog zo in deze situatie zit PB mij. 

    Liefs Shar

    Post was bewerkt op 26-01-2021 07:17 door Sharona

  • Sharona

    @Lien

    ik ben nu ook bezig met dit proces van enkelband en een PP. 

    misschien kunnen we contact met elkaar opnemen.

  • Sharona

    Lien

    Hallo Dames, wat een walgelijk moment om je vriend zo in de gevangenis te zien. Maar was ook blij dat ik was geweest. We waren allebei op van de zenuwen.

    Ik vraag me alleen af wanneer iemand in aanmerking komt voor eventuele enkelband. Want ik ben aan het bellen gegaan met zijn advocaat maar die bellen niet hard terug. Ik kom net kijken in dit wereldje en hoop echt dat het eenmalig is. Ik snap jullie machteloosheid en verdriet. Echt zo onzekere tijd.

    Dus sterkte aan jullie allemaal.

    Heel erg! Ik ben hier ook allemaal mee bezig wellicht kunnen we elkaar steunen

  • Sharona

    Duygu

    hallo allemaal,

    mijn man zit ook in detentie in duitsland,nu al 21 maanden, en hij heeft 10 jaar gekregen. we hebben 2 kinderen, oudste is 2 jongste is 1. heb ook een bevalling zonder hem moeten doen. je bevalt van een nieuw leven maar je bent niet gelukkig, voel me ook echt schuldig tegen over mn zoontje. soms ben ik zo boos en verdrietig. heb geen zin om mij huis uit te komen kan niet slapen, ik word er gek van. en het is nog 1,5 jaar.  blijkbaar ben ik niet de enige hier.

    Ik heb een soort gelijke situatie ook met Duitsland mijn man heeft via de WETS uitlevering terug naar Nederlands gevraagd