Laat ik beginnen met zeggen dat ik in een bajes werk.
Het versoberde regime is zeker niet makkelijk, niet voor ons (werknemers binnen de inrichting) en ook niet voor de gedetineerden. Het is zwaarder geworden om “te zitten”.. Bezoek momenten zijn nu minder makkelijk te plannen, omdat dit nu voor 95 % overdag moet, maar daarintegen is het wel zo dat er meer bezoekmomenten tegenover komen te staan. En zo zijn er nog een aantal kleine dingen. Ik zeg bewust kleine dingen omdat het niet meer zo “luxe” is als voorheen.
Zo laat justitie toch ook bewust drugs de inrichting binnenkomen ? Ja wettelijk doen we er alles aan om het niet te laten gebeuren, denk aan de fouilleringen en detectie procedures. maar een drugshond in een bajes.. ik denk dat het dan helemaal snel gedaan is met de blowtjes en de snuifies. Ja toch ? Dat word bewust niet gedaan. Heeft niks met geld te maken want dat zou juist een hoop geld schelen, minder papierwerk. pfoe niet zo een beetje ook. Maar men ziet in dat niet alle straat cq. prive behoeftes in een detentie eruit te halen zijn en laten dat daarom oogluikend toe. maarja….
We moeten er met zn allen aan wennen, ik bedoel het is “rot” voor de gedetineerden die deze veranderingen moeten meemaken, maar het is misschien wel voor “toekomstige” boeven een reden om toch maar op het eerlijke pad te blijven of te komen.
En de familie van de mensen.. hoe rot ik het ook zou kunnen vinden.. de persoon die vast zit had eerst aan hen moeten denken en niet nu zielig gaan vertellen hoe zwaar het wel niet is. Daar had wel iets eerder aan gedacht mogen worden, De familie heeft het in 9 van de 10 gevallen moeilijker met de situatie dan de gene die vast zit.
Ook ik zou als iemand mn kinderen wat aandoet moordneigingen krijgen ( ik heb ze nu al als ik eraan denk) maar als ik vast zou zitten dan belast ik mn omgeving toch nog juist erger ? Die zou ik beter kunnen steunen met alles, zo goed en zo kwaad als dat gaat. Voor andere criminaliteit heb ik niet echt symphatie.. zet een kraak, neem een gok, maar ga niet piepen als je dan vast kom te zitten en last heb van het versoberde regime. Its all in the game. Er zijn altijd uitzonderingen daar ben ik me van bewust, maar dat is met alles zo.. Er kan nergens en zeker niet bij een grote organisatie als justitie rekening gehouden worden met specifieke gevallen die voornamelijk betrekking hebben met de gevoelssituatie van de “daders” en/of familie.
Ik heb heel wat berichten gelezen op het prikbord en zie dat de meeste verhalen en vragen van familieleden komen, hier wordt altijd gevoelsmatig gezegd wat men denkt. Wees nu eens reeel. Het is en blijft gewoon in de volksmond en in de gedachten van criminelen: Wie zn billen brand moet op de blaren zitten. Jammer dat de familieleden die mening nooit delen. maar natuurlijk wel heel begrijpelijk. Zij maken immers nooit de keus voor de ander.
Begrijp me goed, ik ben als personeel ook niet blij met dit regime, maar meer omdat de werksfeer achteruit gaat en niet omdat we “de jongens” wat beters willen bieden.
Zitacties prima, maar dan ook passief verzet bij poging tot verwijdering. Op enkele uitzonderingen daargelaten zal het personeel lijkt mij..er dan geen moeite mee hebben en de actie zo goed mogelijk laten verlopen, Jammer dat ik bij voorbaat kan zeggen dat sommige gedetineerden dit anders willen aanpakken. Waarop deze actie dus negatieve aandacht gaat krijgen en dus de gedetineerden weer in een nog kwader dag licht zal gaan brengen.
Ik gun iedereen het beste, maar dan wel met de kanttekening dat zij onvoorwaardelijk ook geprobeerd hebben het beste van alles te maken.