Bedankt collega,
het is inderdaad de eerste keer dat hij met justitie in aanraking komt. Ik moet eerlijk zeggen dat hij echt nooit met drank op in de auto stapte. Hij houdt wel erg van een borrel op een feestje en ging daarom eigenlijk altijd met een taxi of in zijn vriendengroep “bopten” ze om de beurt.
Hij had kaarten voor een wedstrijd van het Nederlands Elftal waar hij de volgende ochtend met zijn vader heen ging. Daarom is hij met de auto gegaan, met de gedachte dan drink ik niet en ga ik een beetje op thuis naar huis.
Hij heeft wel gedronken… (nog steeds kan ik er zo boos om worden).
Het meisje dat is overleden kwam uit hetzelfde dorp en was een jonge griet in de bloei van haar leven.
Er is contact geweest met de familie van haar. Mijn schoonmoeder is er geweest en hij heeft brieven naar hen gestuurd.
De familie vind de straf ook overdone. Ze beseffen dat zij daar nooit mee terugkomt. Ik vind dat bewonderingswaardig en heb heel veel respect voor de familie. Haar moeder doet nog steeds haar boodschappen bij de drogisterij waar mijn schoonmoeder werkt. Ze zeggen elkaar gepast gedag.
Goedmaken kan hij het nooit meer, dat geeft zo'n verschrikkelijk klote machteloosheidgevoel.
Nu gaat alle aandacht naar hem, negatief (door onbekenden) en positief (vrienden, familie). Maar wij, mijn vriend en ik, zullen de andere kant nooit uit het oog verliezen. Het zal je gebeuren, het is verschrikkelijk.
het enige wat mijn vriend kan doen is zijn straf uitzitten en daar proberen hetzelfde uit te komen, niet beïnvloedt door alle negatieve invloeden binnen de instelling.
Maar zielig zijn we niet, het is alleen allemaal k.ut (sorry voor de woordkeuze, maar weet niets beters). Maar onze tijd komt nog. Het is als een lidteken, de wond zal dicht gaan, maar het blijft zichtbaar en zal nooit helemaal weggaan.
Nou ik nog ermee voor vandaag.
Groetjes, Mas