Hee meiden
Wat fijn om alle opbeurende reacties te lezen. Het is natuurlijk voor iedereen die zijn vriend moet missen een moeilijke tijd, maar wat mij persoonlijk helemaal gek maakt is de gedachte dat ik niet weet hoe het met hem is. Hij zit nu een maand in voorarrest met beperkingen, dit is nu met 60 dagen verlengd. Ik kan hem dus niet bellen, op bezoek gaan of een brief sturen. Maar het moeilijkste is voor mij dat ik niet weet hoe hij het daar psychisch volhoudt. Mijn hart breekt als ik eraan denk hoe hij daar alleen zit, zonder weet wat er gaat gebeuren en wat er zich buiten afspeelt. Ik hoop natuurlijk dat ik hem z.s.m. kan spreken maar in de tussentijd zoek ik wat steun bij lotgenoten…
Gr amy