Hallo, alle mensen, ( grijns )
nadat ik vandaag 4½ uur heb moeten reizen en dankzij allerlei tegenslag niet op tijd op het bezoekuur kon zijn bij mijn vriend, ben ik er eens temeer van overtuigd dat ik gelijk heb !!
En wel in mijn stelling, dat iedere bewaarder een mens is en als zodanig ook menselijk handelt !!
Dus “Wanhoop”, wanhoop niet ; je vriend is utermate goed “opgeborgen”..!! En jij kunt je koesteren in de wetenschap dat niet elke regel “slechts” een regel is !
Mijn ervaring van vandaag ? Geweldig !!
Zoals inmiddels wel bekend is, woon ik in the middle of nowhere. Wil ik met de trein kunnen reizen, moet ik eerst een reis maken met een idiote busverbinding naar de dichtstbijzijnde stad waar een (trein)station is. Vandaar kan ik dan mijn reis naar mijn vriend beginnen.
Goed, vandaag was mijn pleegzoon met me mee naar mijn vriend. Ondanks het feit dat we op tijd waren vertrokken en via Duitsland een kortere reistijd zouden hebben, bleek het verkeer zo druk dat we te laat zouden zijn voor het bezoek uur.
Ik heb gebeld met de gevangenis, en het enige dat men me kon beloven was, dat de spullen die ik voor mijn vriend zou meenemen, ook door mij konden worden afgegeven.
Mijn teleurstelling en tranen bedwingend kwamen we inderdaad een half te laat aan. Ik gaf de spullen voor ijn vriend af, wenste de bewaarders een goed 2005
( ja, jeetje, kunnen ZIJ er wat aan doen ???? ) en ging weer naar buiten……
Hoe groot was mijn verrassing, toen ik een stem hoorde zeggen dat ik naar binnen mocht…… ???? Zomaar, vanuit een zuil, waar ik naast stond. Terwijl ik mijn pleegzoon vroeg om te komen kijken of het werkelijk mijn vriend was die ik allerlei gebaren zag maken vanachter een raam…….
Aan wie ik deze uitzondering te danken heb weet ik niet, laat staan waarom…..
Maar jeetje, wat ben ik die persoon dankbaar !! Mijn pleegzoon had mijn vriend ook graag even gezien, maar was allang blij dat IK die gelegenheid kreeg !!
Hij heeft in dat half uurtje gewoon even het oliepeil van zijn auto nagekeken. Bijgevuld. Enz. ….
Op dagen als vandaag, waarop alles tegen lijkt te zitten, blijkt er toch telkens weer een heeeeeeeeeel menselijke bewaarder te zijn ( of andere mensen, natuurlijk, afhankelijk van de situatie ) die bereid blijken te zijn een uitzondering te maken….
En ik weet zeker dat het niet enkel aan 1 persoon te danken was, dat ik mijn vriend toch nog even mocht zien, aanraken en voelen…. Hij / zij heeft immers wel de medewerking van collega's nodig ???
Hoe dan ook, mijn nieuwe jaar is uitermate goed begonnen !!
Thanx 2 all the guards @Overmaze……..
ERG veel liefs,
Anne-Marie