Hoi Hoi
Ik weet eerlijk genoeg niet hoe ik moet beginnen met schrijven.
Ik heb nu 2,5 jaar een relatie en met een lieve man. Na haast een jaar samen te zijn vertelde hij me dat hij in de gevangenis heeft gezeten. 8 maanden lang. Ik weet ook waarom, maar vind het niet echt noodzakelijk om nu te vertellen, waarom.
Dit verklaarde de hoeveelheid nachtmerries. Hij heeft erg veel last gehad van klier gedrag van de bewakers. Zo erg dat hij er 's nachts over droomd.
Daarbij gaat hij er zelf met zijn verleden heel moeilijk om. Ik mag het er niet over hebben. alleen zijn ouders en zijn broer weten het. Vrienden denken dat hij weg is geweest, werken in het buitenland.
Ik weet niet hoe ik moet omgaan met zijn broer en schoonzus. Ze verwijten hem dit nog steeds. Bellen niet, ze komen niet met de kinderen hier langs, wel naar zijn ouders. En daarbij heeft hij zo veel last van depressies, ik wil hem zo graag helpen, maar ik weet niet hoe.
Daarbij vraag ik me af wat het voor mij voor een gevolgen heeft als ik met hem trouw.
Als ik ambtenaar wil worden, kan ik dat vergeten, werd mij verteld.
We mogen geen kinderen adopteren en zijn ook niet geschikt als pleegouders.
Hoe gaan jullie daarmee om? partner met de gevolgen voor de toekomst en exgedetineerde met de nasleep?