Beste,
Ik denk dat wij zeker iets voor elkaar kunnen betekenen. Hoe gaat het nu weken verder met jou? En heb je al wat meer duidelijkheid.
Mijn vriend is sinds gisteren overgebracht naar huis van bewaring na 3 dagen in beperking te hebben gezeten. Zijn beperking is met 2 weken verlengd. Ik leef in grote onzekerheid en heb ontzettend veel verdriet. Wij hebben 2 kinderen van 6 en 4.. die veel vragen om papa en missen hem net als ik hem enorm mis.. Momenteel ben ik zwanger van ons 3e kindje en ben nu bijna 27 weken.. al met al is het ontzettend zwaar en probeer ik koste wat kost het beste er van te maken voor mijn kinderen. Ik ben in overleef stand..
Ik hoop op een reactie van jouw kant.
Heel veel sterkte en je bent niet alleen.
Mvg Priscilla
Hallo,
mijn man zit nu bijna 4 maanden in voorarrest, hij heeft afgelopen 20 juni 90 dagen verlenging gekregen. Dit valt ons heel zwaar, ik en mijn 2 kindjes.
Het klopt inderdaad inderdaad dat niemand echt begrijpt hoe het voelt om thuis alleen achter te blijven. Ik kom graag met je in contact.
Groetjes
hello,
Mijn partner zit nu al bijna 20 jaar in de gevangenis in Atlanta GA in Amerika.
ik kan als zijn vrouw en de moeder van zijn kind, zeggen dat dit ontzetten moeilijk is en het ergste is eigenlijk als je hem gaat opzoeken en hem achter moet laten als ik weer terug naar huis ga.
Ik hou mij heel erg vast aan onze telefoon gesprekken, brieven, bezoeken in de gevangenis etc.
Ik kan niet wachten tot hij thuis komt, helaas hebben wij nog wel even te gaan, en stuin ik mijn man door dik en dun . we doen alles samen.
Ik weet dat amerikaanse gevangenisen wel een heel anders verhaal zijn dan in NL, maar we zitten hier allemaal in het zelfde schuitje, onze geliefde is niet thuis en zit vast , en we kunnen niks anders doen dan er voor hem zijn op afstand.
Blijf altijd positief dames, en huilen mag af en toe best.. maar wees sterk en doe het voor jullie samen of jullie gezin.
Happy Tueasday
much love
J 
Hi Dames,
Ik voel jullie pijn! Ik zit nu in hetzelfde “schuitje”. Zwanger en me partner in detentie met “beperking”.
Er loopt een onderzoek naar hem. Ik kan hem niet zien, niet spreken, ik weet niet waar we aan toe zijn .. en hoe lang dit nog allemaal gaat duren .. Ik voel me zó verdrietig en machteloos .. verschrikkelijke periode.
Ik hoop, omdat jullie berichtje al een paar maanden ouder is, dat jullie inmiddels al uit de situatie zijn.
Hi Dames,
Ik voel jullie pijn! Ik zit nu in hetzelfde “schuitje”. Zwanger en me partner in detentie met “beperking”.
Er loopt een onderzoek naar hem. Ik kan hem niet zien, niet spreken, ik weet niet waar we aan toe zijn .. en hoe lang dit nog allemaal gaat duren .. Ik voel me zó verdrietig en machteloos .. verschrikkelijke periode.
Ik hoop, omdat jullie berichtje al een paar maanden ouder is, dat jullie inmiddels al uit de situatie zijn.
Hoi, heb je inmiddels al iets gehoord van hem? Ik heb namelijk de eerste maand ook helemaal niks gehoord.
Mijn man zit nu 9 maanden in de gevangenis en het is nog altijd iedere dag een hel om erdoor te komen. We hebben samen 3 kinderen waarvan een baby van 3 maanden . Heb de zwangerschap en bevalling alleen moeten beleven zonder mijn man . Dit wens ik niemand toe. Ik weet hoe hard het is voor degene die achterblijven en niemand kan het begrijpen als je er zelf niet in zit. Graag ook contact met andere dames die in dezelfde situatie zitten ?
Sterkte dames X
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
